Sunday, November 20, 2011

کدام یک بهتر است : حمله سیاسی به نظام ولایت فقیه یــــا حمله نظامی به کشور ؟

این روزها بیش از هر زمان دیگر این عبارت را می شنویم : احتمال حمله نظامی به ایران ! فارغ از اینکه این حمله چگونه ، توسط چه کشور یا کشورهایی ، در چه زمان و به کجا انجام شود ، باید همگان با آن مخالفت کنیم و یادآور شویم که اثرات مخرب هر نوع عملیات نظامی بیش از آنکه به نظام ولایت فقیه لطمه بزند ، دامن مردم بدبخت را می گیرد و اوضاع را از آن چیزی که هست بدتر و بدتر می کند . به باور من ، اینک وقت آن است که همه کوشندگان راه آزادی ایران باید هم و غم خود را معطوف به تغییر گفتمان حمله نظامی به حمله سیاسی کنند . حمله سیاسی ، در یک کلام عبارت است از مشروعیت زدایی بین المللی از رژیم جمهوری اسلامی . تحریم سیاسی و مالی کلیه مقامات سیاسی و نظامی جمهوری اسلامی و جلوگیری از ورود آنان به کشورهای دیگر می تواند یکی از ابزارهای چنین حمله سیاسی ای باشد . پیام چنین اقدامی کاملاً روشن است : جمهوری اسلامی بدلیل زیر پا گذاشتن حقوق شهروندان ایرانی و عدم رعایت موازین بین المللی و دخالت های نابجا در کشورهای منطقه و تهدید امنیت و صلح جهانی ، مشروعیت لازم جهت اداره کشور را ندارد . بدیهی است این عدم مشروعیت شامل عدم اختیار دست اندکاران رژیم جهت دست اندازی به سرمایه ها و منابع کشور از جمله فروش نفت و کسب درآمد برای پیشبرد اهداف خطرناک مقامات رژیم نیز خواهد بود. بدین ترتیب ، جامعه جهانی ضمن پیشگیری از قدرت گیری روزافزون اقتصادی رژیم ، به مردم کشور نیز اعلام خواهد کرد که زمان معاملات مخفی با رژیم به سر آمده و زمان ، زمان تغییر و دگرگونی است . مطمئنم در چنین شرایطی ، همزمان با تحولات منطقه - بویژه سرنگونی قریب الوقوع رژیم بشار اسد در سوریه - ایرانیان نیز به خود جرأت خواهند داد تا هر چه زودتر ورق را برای رژیم غاصب کشورشان برگردانند و مبارزات آزادیخواهانه خود را تشدید بخشیده و کار نظام را تمام کنند . حضور فعال افراد دو گروه شبه نظامی وابسته به رژیم تهران ، حزب الله لبنان و - بر اساس آخرین خبر - حزب شیعه مقتدی صدر در کنار نیروهای امنیتی رژیم خونخوار سوریه و کشتن مردم بیگناه آن کشور نشان می دهد که بقا و ماندگاری بشار اسد برای جمهوری اسلامی بسیار مهمتر از چیزی است که تا حال پیش بینی می شد و سقوط نظام بعثی سوریه قطعاً می تواند خون تازه ای در رگهای مبارزان آزادیخواه ایرانی در داخل و خارج از کشور به جریان بیندازد . در پایان لازم می دانم یک بار دیگر یادآوری کنم که به باور نگارنده حمله سیاسی مورد نظر این نوشتار تنها و تنها زمانی اتفاق می افتد که تمامی گروههای سیاسی مخالف رژیم بتوانند در قالب یک اتحاد فراگیر، خود را به جهانیان معرفی نمایند . بعبارتی روشن تر ، توپ توی زمین خود ماست

1 comment:

  1. chera in hameh ba hamleh nezami mardom ra mi tarsanid? Che kasi gharar hast be Iran hamleh konad? Magar Amrica siasat taghir raftar rejim ra ba taghir rejim avaz kardeh? Israil ham mi goyad ba rejim iran bayad mobarezeh akhlaghi kard!!! France and England ham ke movafegh hamleh nezami nistand. Pas che kesi gharar hast be Mollaha hamleh konad? Tazeh anha mi goyand agar siast sazesh va diplomasi kar nakard ma marakez atomi rejim ra hadaf gharar khahim dad!! Hamin israiel chandi pish fash shod ke 200 Compani ba ejazehe Netaniaho ba mollaha tejarat bazargani dashtand!! 10 sal hast ke mi goyand Option nezami ro miz hast!! Chera 30 sal ke gharb va shargh darand ba siast sazesh pedar mardom ra dar mi avarand sedayeh kasi dar nemiayad vali hamchin ke kami tanab be gardan mollaha seft mi shavad hameh Y irana sar mi dahand?

    ReplyDelete