Thursday, August 12, 2010

لزوم استفاده از ادبیات طنز و عبارات تمسخر آمیز در مورد سران دولت کودتایی و رژیم دیکتاتوری

ابزار بسیار برنده و کارسازی است . بخصوص در زمانی که مردم ایران و فعالین سیاسی و رهبران جنبش سبز آماج سنگین ترین حمله های تبلیغاتی و جنگ روانی قرار گرفته اند باید با حربه طنز و تمسخر به این جنگ روانی پاسخ داد . تجربه تاریخی کشورهای دیگر نیز نشان میدهد که این حربه اثر شگفت انگیزی در مختل کردن نظام فکری دشمن دارد . مردم ایران نشان داده اند که در زمینه ادبیات طنز بسیار مهارت دارند و این حربه را در زمان لازم بخوبی بکر میبرند . تغییر نام افراد و استفاده از اسامی مستعار برای آنان ، از جمله این حربه ها و ظرافت هاست . مثلاً تعبیر " ملیجک رهبر " بجای استفاده از کلمه تکراری " احمدی نژاد " بتنهایی میتواند گویای منویات مردم و احساس شان نسبت به هر دوی این حضرات باشد . به همین ترتیب ، میتوان برای سران دولت کودتایی و مزدوران و کاسه لیسان و چماق بدستان و چتقوکشان و دزدان درگاه و آستان دیکتاتور القابی بسیار متناسب و بجا پیدا کرد . افرادی نظیر خامنه ای ، محمدی گلپایگانی ، تائب ، حجازی ، برادران لاری-جانی ، جنتی ، سید احمد خاتمی ، صدیقی ، مشایی ، الهام ، فاطمه رجبی ، رحیمی ، ضرغامی ، جعفری ، مرتضوی و و و کوارد خوبی برای این نوع ادبیات هستند که میتوان از بردن اسامی منحوس شان برای همیشه خودداری کرد . عجالتاً همان " ملیجک رهبر " را داشته باشیم تا بتدریج برای بقیه هم اسامی متناسب و مورد قبول همگان را پیدا و جایگزین کنیم

No comments:

Post a Comment